Table of Contents
Tja, Engels is niet hun sterkste kant hier. Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Toen we thuiskwamen vond ik dat het wel eens tijd werd om te gaan fietsen, dat miste ik toch wel een beetje - Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Dus hupsakee, oude fiets van zolder, banden oppompen (wat is het toch heeerlijk om een technische vrouw te zijn) en de weg op
Heb hier niet alleen ogen in mijn achterhoofd nodig, maar ook aan de zijkant… - Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst.Gelukkig stoppen veel mensen om naar me te kijken (wow, een fietsende Bule-westerling) dus dat maakt het al iets veiliger voor me. Op fotografieles kwam de World press Photo 2002 tevoorschijn, mijn leraar had mijn 4 foto's van vorige week ontwikkeld
Helaas, negatieven waren verpest in de winkel, maar heb toch 1 exemplaar van de foto - Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Op de weg naar huis, begon het regenseizoen….Heb ik weer. Nog nooit de hemel zo boos gezien, binnen 10 minuten was de weg voor de auto's al bijna onbegaanbaar, over de stoep naar huis gefietst
Toen maar gerend om minder nat te worden maar was echt een verzopen kat. Murielle opgehaald, we gingen naar mijn oude school, waar een soort van bontenavond-schoolfeest was. We habben een uurtje gekeken naar alle perfecte optredens. Ze waren er ook al maaanden druk mee, iedereen heeft zelfs speciaal kostuums enzo laten maken, geld is geen probleem….Maar wel lef hebben ze allemaal, zingen,dansen,toneel,presentaties..alles tiptop verzorgd.
In een Japans restaurantje gegeten met zn 2en en daarna ons naar de bar begeven in de kelder van het winkelcentrum - Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Rustig wat cocktails zitten drinken, maar om 22u werden we eruit gegooid, sluiten! Aan een groep jongens op straat gevraagd of er nog ergens iets te doen was, vervolgens 20 minuten in een taxi, om daarna in het meest vage barretje ooit te komen
Tot 1 uur gebleven, wat hier al ongelooflijk laat is. Met de taxi terug naar huis, heb hier wat vrijere gastouders die zich daar niet mee bemoeien. Gaan we zeker vaker doen. Murielle hier geslapen, vandaag tot 11u op bed gelegen, daarna naar papi en mami toe gegaan. Papi heeft ons meegenomen om mijn Fosterkinderen te leren kennen.
Hij zoekt overal fosterparents die voor 50dollar per jaar een kindje willen sponseren om naar school te gaan. Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Mijn ouders hebben er dit jaar 10 en ik 1, dus ik wilde de kindertjes graag ontmoeten. Het was heel mooi om te zien dat ze allemaal zo dankbaar zijn dat ze naar school kunnen, het is de enige manier voor hen om uit de visieuze cirkel van armoede te komen
Vandaag is het weer uitzonderlijk warm geweest, dus ik ben met Murielle gaan zwemmen. Een prachtig zwembad, helemaal leeg, want geen Indonesier die zich op het warmst van de dag in de zon waagt. Eindelijk dus een keer een bikini in plaats van een kuis badpak, eindelijk een keertje in de zon zwemmen in plaats van als de zon al van de horizon verdwenen is (mijn gastzusjes vertikken het om te gaan zwemmen voor 16 - Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst.30u)
Toen het wat drukker werd aan het eind van de middag, zijn we er snel vandoor gegaan…… Ik heb vanaf dinsdag een paar dagen vakantie, kan wel even wat relaxing gebruiken. Helaas vindt niemand het nog veilig genoeg voor me om ergens heen te gaan (en nadat ik gisteren wat mannen met Bin Laden-shirts zag weet ik het ook niet meer), dus vrees dat ik nog een tijdje opgesloten zal zitten in deze drukke stad.
Onverwacht, een hele grote gouden liggende boeddha omgeven door Lotus-bloemen en meditatieruimten. Een school voor boeddhistische monniken, en ik was van harte uitgenodigd een paar uur te kijken. Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Jammer genoeg kreeg ik geen oranje gewaad aan, maar was aan de andere kant wel blij dat mijn haar er niet af hoefde
Voet nog een beetje meer ontspannen, nee te grote passen dat is onbeleefd, hou je schouders eens recht… De dag erna ben ik met murielle meegegaan naar haar les Engels, die ze geeft aan de nonnen van het huis voor disabled children. Ze lachten voornamelijk, zoals iedereen op ons reageert.
Weet niet of het echt zin had, maar het huis voor de kinderen was wel erg indrukwekkend (Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst). Kinderen waren vaak in een doek op de stoep gedeponeerd en opgenomen in het huis. Kinderen zonder benen, armen, dove en blinde kinderen, kinderen met veel te grote hoofden, e.d. Murielle had de week daarvoor een paar Nederlandse meiden ontmoet die hier wonen voor een paar maanden
Dat leek ons wel wat. Vrijdagmorgen stapten we vroeg op de bus, en 3 uur,4 busjes en 1 dollar verder arriveerden we in Sendangbiru. Niet echt een dorp te noemen, het is meer een stukje aarde met wat huisjes, ergens ver van de beschaving verwijderd. Hotel????? Uhh nou er is nog wel een kamer over hoor! We kwamen in absoluut het smerigste kamertje ooit, de rode lampen ontbraken nog net.
En toen wilde hij er ook nog een maandsalaris voor hebben! Een andere man wist wel een guesthouse een eind verderop. Na een uur lopen hadden we zowaar een kamertje, met 1persoonsbed en zelfs een lampje. Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. In de badkamer die we met de familie van de eigenaars deelden, was slechts een bakje en een emmer water, kakkerlakken, en een gat in de grond
Maar we werden vooral gek door al die schreeuwende mannen. ‘S avonds konden we ergens een kommetje droge rijst krijgen, de rest van de avond hebben we buiten onder de sterrenhemel zitten praten. We voelden ons allebei erg verdwaald daar. Om 2 uur dan toch maar gaan slapen, beetje krap en beetje hard bed.
Maaar het was echt prachtig daar, en zo stil! Niks geen schreeuwende televisie en niks geen drukte om ons heen. Alleen (Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst). Na de hele dag luieren, zonnen en zwemmen, kregen we wel honger eigenlijk. Kokosnoten zagen we niet, en ons pakje speculaas was al op. We kregen wel respect voor de mensen die zich op Robinson-eiland een paar maanden laten “opsluiten” om op de tv te komen
De volgende morgen lagen we al vroeg in het zwembad met de andere Nederlandse meiden. (ja inmiddels staat de teller op 2 maandsalarissen) (Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst). Murielle gaat morgen voor een paar maanden backpacken, want haar vrijwilligerswerk is niet echt nuttig hier. Dus ze vroeg of ik een paar weken mee wilde naar Thailand en Maleisie
Overal toestemming gekregen, behalve van mn mentor hier. Wel weer een beetje jammer, mijn batterijtje moet nodig eens even opgeladen worden voordat ik aan de 2e helft begin. Het is nou niet bepaald ‘lang leve de vrijheid’ hier. Maar dit weekend was een aardig begin, voor het eerst beetje kunnen relaxen…nu: even balen en weer naar mijn superintelligente school om koekjes te bakken en de hele dag uitgelachen te worden… J Tropische groet, Elsbeth voor de foto's van mijn indonesie-experience zie: www.hotpinguin.nl/websites/elsbeth/ Lieve vrienden en vriendinnen, Een maand in 1000 woorden….
Ik ging met het vliegtuig van Sbaya naar Jakarta - Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Ik snapte niet of ik opgehaald zou worden,maar we zien het allemaal wel. Er stond een man met een bordje:elsbeth,Holland. Dus met de chauf mee, hij zou me naar Bogor brengen. De regen had zijn werk goed gedaan in Jakarta, we rijden met de jeep door watermassa’s die tot half de deur reikten
Ik word gedropt in een internetcafe, naar de bovenste verdieping gelootst. Daar zit de directie al op me te wachten. Een Nederlandse man Jan en een Indo-man-wira met duitse vrouw heten me welkom. Het valt me meteen op dat er met ze te lachen valt (motto:enjoy life), dus dat zal een gezellige week worden.
Geweldig om een tijdje in een “europees” huis te zijn, met “normale” mensen en “normaal” eten - Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. De volgende morgen met Jan en Wira naar de gunung(Bergen), ze hebben daar een enorme boomhut, waar ze mediteren, Chinese vechtsporten, bier drinken, en brainstormen over de rotary-projecten. Een genot om daar te zijn, en na een paar uur deep thinking (lees:slapen) weer fris terug te keren naar de werkelijkheid
Hierna opweg naar de Chinese begraafplaats met immense graven…5 meter per graf, echt als ik oooooit nog eens doodga… Daarna werd ik door een Indonesische tante die in Nederland heeft gewoond, op mijn wenken bediend. Heures d'ouverture de la De Goudsbloem Lut à Zemst. Poffertjes,braadworsten, en yoghurt. “meisje meisje eet neem toch wat meer…”. De volgende morgen vanuit Bogor naar Jakarta
Navigation
Latest Posts
Hoe Vaak Edelstenen - Degoudsbloem.be Reinigen
Edelstenen - Degoudsbloem.be Voor School
Schaaltje Voor Edelstenen - Degoudsbloem.be